خدایی که در این نزدیکی است

چهارشنبه گذشته صبح از خواب با سختی بیدار شدم و رفتم بیمارستان این سرماخوردگی تابستونی که من میگیرم واقعا آزار دهندس خلاصه با فین فین و عطسه و هی تو بیمارستان چرخ میخوردم!یکی از دوستای صمیمیم عصر با خواستگارش قرار داشت که همو ببینن و به من اصرار کرد که باهاش برم خب تا حالا دوس پسر نداشته برای همین منم قبول کردم و البته گفتم که اگه خان برسه نمیتونم بیام با خان حرف زدم و گفت من تا دو نمیرسم پس برو خونه و با دوستت برین سر قرار خواستگاریش،من هم گفتم باشه از بیمارستان که درومدیم رفتم دوستم رو رسوندم خوابگاه و دم برگشت تو چراغ قرمز ی آقایی اومد که دستمال کاغذی میفروخت ی دونه ازش گرفتم که دو تا دیگه هم انداخت تو ماشین و گفت گرمه دارم میمیرم توروخدا ازم بخر من هم توی دلم گفتم خان که تو راهه و قراره بیاد صدقه باشه برا اون!!!!!خلاصه اومدم خونه و ی چرتی زدم که بابام منو بیدار کرد و گفت میخوام برم شهرستان عیب نداره ماشین تورو ببرم!؟که من گفتم نه عیب نداره ببر خودمم پاشدم ی چایی خوردم و یکم ارایش کردم و لباس پوشیدم و آژانس گرفتم به سمت دوستم!من زودتر از دوستم رسیدم برای همین به خان ساعت ده دقیقه به شش زنگ زدم و گفتم توروخدا ببین خواستگاری میمه من زودتر رسیدم که خان دلداریم داد و گفت یکم مغازه هارو نگاه کن تا اون میرسه و گفتم کجایی گفت تو راهم و قطع کردیم ...دوستم که رسید و رفتیم کافی شاپ و نشستیم به گپ و گفت دوستم خیلی حرف نمیزد بیشتر من حرف زدم حدود ساعت هفت دیدم از خونه خان دارن زنگ میزنن گفتم حتما مامانشه میخواد بگه شام فلان چیزه دلمون نمیاد بدون تو بخوریم بیا!!!دیدم نه خواهرشه گفت سلام پیچک جان مامانم حالش بد شده فشارش خیلی بالاس میشه لطف کنی بیای کمکمون؟من کفتم اخه من جایی هستم گفت اخه مردا خونه نیستن شوهرمم اداره جلسه داره زنگ زدم جواب نداده گفتم خان تو راهه حتما الان میرسه زنگ میزنم زودتر بیاد شمارشو که گرفتم دیدم ی آدم دیگه جواب میده  گفتم ببخشید شما؟گفت من دوستش هستم...دیدم ی شماره دیگه زنگ زد که خودش بود گفتم خان کجایی؟گفت ببین پیچک من ی تصادف داخل شهر داشتم حالم خوبه دومادمونم اینجاس میشه بری به مادرم کمک کنی اون حالش خوب نیست؟گفتم چشم...رفتم طبقه بالای کافی شاپ و نشستم و دو دقیقه بعد گفتم اگه اجازه بدید ما مرخص بشیم بعد به دوستم گفتم خان تصادف کرده مامانش یکم حالش بده خلاصه دوتایی ی تاکسی گرفتیم و من به دوستم گفتم تو برو و سر مسیر پیادش کردم رسیدم دم خونه دیدم اورژانس ایستاده!داخل رفتم و گفتم خودمم درمانی هستم و دیدم مادر خان خیلی وقته مرده !هیچ عکس العملی نداشت فشارش بیست و سه بود و تند تند بچه های اورژانس واسش دارو تزریق میکردن ی قرص هم گذاشتن زیر زبونش تو ذهنم همش داشتم ماجرارو بهم وصل میکردم که داداش خان کجاس؟باباش کو؟مامانش برا ی تصادف تو شهری اینجوری شده؟؟نشستم توی امبولانس دستای مادرش رو گرفتم که بی حس بود به دومادشون زنگ زدم گفتم چی شده اخه؟گفت هیچی بیمارستانیم ...اون لحظه بود که تازه داشتم متوجه میشدم چی شده،...اما خودم رو حفظ کردم اشک هم نریختم اونقدر جلوی خواهر و مادرش خودم رو کنترل کردم که حتی روزهای بعدم نتونستم گریه کنم و گریم موند تو قلبم؛؛؛؛؛؛توی بیمارستان هر انچه که تونستم واسه مادرش انجام دادم پاهام به قدری سست بود که دوبار محبور شدم بشینم...با دومادشون خرف زدم و گفتم گوشی رو بده به خان که با مادرش حرف بزنه خان با مادرش حرف زد تا یکم باور کرد پسرش سالمه من هم گفتم اگه خان چیزیش شده بود من الان نمیومدم کنار تو بمونم میرفتم کنار خان...اینقدر حرف زدم باهاش که آرومش کردم ساعت ده شب رفتم خونه که مامانم تا تونست بهم توپید باز هم اشکم در نیومد فقط ی حس فوق العاده افتضاحی توی قفسه سینم بود...انگار توی دلم وایتکس ریخته بودن ...برادرش گفت قد ی بند انگشت سرش شکسته دیگه هیچی الانم بردن اتاق عمل اینو نمیدونم چه ساعتی بود ٩ بود ده بود یا یازده ...فقط میدونم خیلی طول کشید اونقدری که فهمیدم ی بند انگشت نبوده و تا خان اومد بیرون و داداشش گفت خوبه به جون خودش خوبه...تا صبح نخوابیدم و هی به داداشش زنگ زدم...و حویای حالش شدم...فرداش طاقت نداشتم رفتم خونه مامان خان چون مامانمم خیلی سوال پیچم میکرد!از دیروزش توی کافی شاپ تا همون ساعت هیچی نخوردم ناهارم نشد بخورم یعنی نمیتونستم که بخورم هرچقد خواهراش گفتن بابا ی لیوان اب بخور بازم نتونستم تا خان رو نمیدیدم نمیتونستم...قرار بود خان رو عصر بیارن خونه خب بیمارستان شهرستان بود اونا هم اجازه ترخیص یا انتقال نمیدادن...برگشتم خونه خودمون واسش سوپ ماهیچه درست کردم و ساعت هفت وقتی رسیدن مادرش زنگ زد که بیا...سوپ رو برداشتم و آژانس گرفتم و رفتم...خان با اون حال بد و افتضاحش بلند شد گفت خوبم سلام قربونت برم...میخواستیم همو بغل کنیم ولی خب نمیشد یعنی شما بگید اشک من درومد؟اصلا فقط فشار روی مغز و قلبم زیاد بود خیلی خیلی زیاد...خان دستمو توی دستش گرفت و فشار داد مادرش هرکار کرد ی چیزی بخورم نتونستم تمام صورت خان کبود بود و به شدت وحشتناکی ورم کرده بود خان گفت ی چیزی بخور ببین من میخورم اما من نتونستم بعد خان گفت بابات منو نجات داد و مطمئنم بابات بود بعد خواهراش دستاشونو بهم فشار میدادن و فک میکردن خان مخش جا به جا شده!موقعی که بابام ماشین رو ازم گرفت و رفت دختر عمومم با خودش برده بود برای همین از دختر عموم پرسیدمممم و دختر عمومم گفت اره ی ماشین جلوی ما تصادف کرد و منم گفتم خان بوووودهههه از تعجب داشت شاخ در میاورد...فیلم رو که توی اینستا دیدین؟قشنگ معجزه و کار خدا مشهوده اخه دقیقا همون لحظه بابای من باید برسه؟و دستاش رو اونطوری بگیره کفش بپوشه پاش...حکمتت رو شکر خدا

خلاصه که فیلم رو واسشون فرستادم و اینقد اونا هم متعجب شدن که خدا میدونه...روز بعد که شنبه باشه رفتم پانسمانش رو عوض کردم میخوام بگم تو دلم ضعف میکردم اما به خان روحیه میدادم اگه عکس پیشونیشو واستون بذارم قطعا غش میکنید چون کله خان رفته تو شیشه!!!

تا دلتون بخواد اذیت شدم و به قلبم فشار اومد هر روز بهش سر میزدم ی روز واسش گیلاس بردم ی روز پسته و شیرینی...اینقد خان شیرینی دوووووووووووست داره که خدا میدونه...

دیروز واسش بخیه هاشو کشیدم ١٥ تا جلوی کله ش و ٦ تا هم پشت سرش...حالا میگفت درد نداره نمیدونم درد داشت یا نه