تا سی سال آینده

داشتم فکر میکردم که اگه اون دنیا نباشه چقدرررررر بد میشه!اینطوری اونایی که همدیگر رو دوست دارن و بهم نرسیدن دیگه جایی واسشون نیست که بخوان دستای همدیگرو بگیرن و بعد ترش داشتم فکر میکردم یعنی شوهرای این دنیا اون دنیا هم روی زناشون غیرتی میشن یا قراره هرکی با اونی که دوست داشته قبلا خوش باشه؟یا مثلا اونجا هم میشه عاشق شد؟ولی بعد ترش با خودم فکر کردم که نکنه خان اون دنیا ی خوشگل تر از من رو گیر بیاره و من همش پشت درختا نگاشون کنم و حسرت بخورم؟بعدترش میگم که نه بابا الانم من قیافم معمولیه و از من خوشگل تر هم زیاده ولی خان فقط منو دوست داره!این ی تیکه هم واسم زجر آوره که جایزه خوبی اقایون حوری و پری های فراوانه و اونجا باز خان تک پر با من میمونه؟یا اینکه من سوگولیش میشم بقیه هم محض خوش گذرانی های درباریش باشن اما جیک و پوک عاشقانش با خودم باشه....حالا همه اینها به کنار اگه سی سال دیگه خوب خوب سرپا باشیم بهتره همه همه این سی سال رو از هم استفاده کنیم حتی از نگاه های هم شاید هیچ وقت اون دنیایی نباشه !

این ماه ،ماه تولد عزیزترین و بهترین مرد دنیاس کادوش رو خریدم و گذاشتم توی کمد بیمارستانم هر صبح نگاش میکنم و توی دلم ذوق میکنم از اینکه قراره خوشحالش کنم!کادوی خوبیه خودم خیلی دوسش دارم!

این چند روز دارم کلاه خان رو میبافم سورمه ای رنگه منتهی کاموام کم اومد حالا باید کلی دنبال اون رنگ کاموا باشم !

ی بیماری سینوسی از ناحیه سینوس های همیشه بیمار من دوباره زندگیم رو مختل کرده اینقدر امروز حالم بد بود که بازم وسط کار برگشتم خونه.

بازم مثل پارسال دقیقا روز تولد خان رییس چند روز متوالی رو مرخصی رفته و سوم برمیگرده حالا برنامه هام رو تغییر میدم و البته بخاطر آب و هوا ی سری تفکراتم ممکنه عملی نشه....