ی دوست هفت ساله داشتم تو این بیمارستان سرطان خون داشت اسمش سنا خانوم بود...امروز بچه ها کد خوردن و سنا فوت شد...یعنی روزی میرسه اشک مادرا واسه من عادی شه...من هیچ دلش رو ندارم picu رو به روی اتاق عمل ماست لباس هامو عوض کردم و رفتم مادرش گفت سنا مرد به دادم برس و من فقط،اشک ریختم وقتی برگشتم دوستم هی من رو مسخره میکرد و میگفت مرد که مرد خدا رحمتش کنه ولی من ضعیفم حداقل به بچه ها خیلی ضعیفم..ّ