همین یک شب تا دیدارت باقیست

همین یک شب که بگذرد قرار است در نگاهت غلت بزنم این روزها بی هوایت سخت میگذرد...

اینقدر روزهای وصال را در ذهنم وبلاگ نویسی کرده ام که اگر واقعا به عقدت در بیایم از حفظم که قرار است چه قلم بزنم...اینقدر رویا میبافم اینقدر متن ایجاد میکنم که میدانم اگر باردار شوم چگونه جشن بگیریم و حتی شادی آن را چگونه با مخاطبان این صفحه شریک شویم...

این اتاق با تم صورتی و کاغذ دیواری گل دارش آدم را بیشتر دلتنگ آشیانه جفتیمان میکند...انگار دلم میخواهد هر صبح بدو بدو با هم راهی سرکار شویم اما خیال است من هر صبح فقط تن صدایت را دارم همان را تصویر میکنم و سپس لمس میکنم اجبار است باید صدایت را به خود واقعیت تبدیل کنم...خنده هایت را متصور بشوم و ذهنم شیار های دندان هایت را یکی یکی و با دقت نقش بزند اینقدر از اجزایت نقش میزنم که شب میشود باز داستان مینویسم اینقدر از تو در ذهنم داستان مینویسم تا خوابم ببرد اینقدر به تو فکر کرده ام که در خواب هم رنگین میشوی یک داستان جالب داریم یک سناریو عاشقانه حتی دعوا هم داریم اما قلب هایمان سخت بهم گره خورده انتهایش دل جویی است انگار که اصلا رنجیده نشدیم اینقدر خواب میبینم تا بیدار میشوم حالا خوشحالم یک روز گذشته شنبه به یک شنبه رسیده اینقدر اینطوری میروم تا چهارشنبه برسد و با خودم هزار شادی بغل کنم که خدایا شکرت فردا پنج شنبه ی زیباییست چون تو می آیی......

امشب هم که برود خدا بخواهد تو اینجایی قرار است در نگاهت غلت بخورم