چون ز رخ تو دورم

این مسافرت هم خوب بود هم سخت...پنج شنبه شب حرکت کردیم و جمعه عصر شیراز بودیم...سه نفر بودیم و اول تصمیم گرفتیم بریم تخت جمشید حسابی اونجا عکس بازی کردیم و گشت زدیم بعدشم پیش به سمت شیراز تا رسیدیم ی خونه گرفتیم و استراحت کردیم...و ساعت 9 به سمت حافظیه حرکت کردیم خیلی خوب بود فال گرفتیم و اون آقایی که اونجا بود واسمون با صدای بلند خوندش ما هم کیفور شدیم...

صبح شنبه با سختی آدرس هارو پیدا میکردیم   امضا های تصفیه حساب رو میگرفتیم واسه ی امضا دو ساعت گشتیم و پیداش نکردیم خلاصه با سختی فراوان ساعت سه دقیقا برگه تصفیه حساب رو تحویلشون دادم...شاید باور نکنید که چقدر پیاده روی کردم و کف پام تاول زد اما خیالم راحت شد...سه تایی رفتیم ی رستوران خوب و نوازندش هرچی که خواستیم واسمون زد و خوند ما هم میخواستیم بلند شبم برقصیم که یار سوم اجازه نداد!!!هرچقدر به یار سوم اصرار کردیم که وایسا ما چنتا مرکز خرید بریم قبول نکرد و گازوندیم به سمت اصفهان وسط راه من شلوار یار دو رو پوشیدم اون کمرش 46 و من کمرم 36 خلاصه ی جایی وایسادیم من اصلا یادم نبود که شلوارم اونطوری گشاده جلو مانتومم باز بود دو تا آقا هم به ماشینشون تکیه داده بودن من دو قدم رفتم شلوارم تا نصفه افتاد خدا میدونه که اینقدر هول کردم افتادم و بعدش یار دو و سه با هر و کر و خنده من رو جمع کردن و تا کجا به من خندیدن وسط راه آسمون رعد و برق میزد و بارش باران از دور معلوم بود خیلی خیلی زیبا بود من تا حالا ندیده بودم یک ساعتی ما فقط بارش رو از دور میدیدیم و ابرها خیلی قشنگ رحمت خدا رو به زمین میفرستادن ناگهان بارون و تگرگ از ی قسمتی شروع شد و ما دو سانت جلوتر خودمون رو هم نمیدیدیم مجبور شدیم توقف کنیم یک ساعتی بارید و تگرگ که تموم شد حرکت کردیم بارون میزد و ما قمیشی گوش میدادم و شب دامن زده بود.این وسط خان قصه مدام نگفت توقف کنید و حرکت نکنید اصلا من بهش اطمینان دادم که مراقبیم ک آروم میریم ساعت 11 اصفهان بودیم رفتیم ی سری مغازه ها باز بودن ما رفتیم دید زدیم  اما چیزی نخریدیم اینقدر خسته بودم که حال نداشتم مانتو پرو کنم و بیخیال شدم...شب دوباره گاز دادیم به سمت شهر خودمون و بالاخره رسیدیم...

این پست رو بعدا مصور میکنم 

راستش کاملا فهمیدم که لذت هام نصف شده تو که نباشی هیچ جای دنیا قشنگ نیست قشنگ هم که باشه زیباییش به دل نمیچسبه لذتش کم میشه مثل تنهایی فال گرفتن توی حافظیه همه چی خوبه ولی تو که  نیستی انگار هیچی نیست !تمام سفر ی جای خالی بزرگ روی قلبم حکاکی بود هرچند که جات اینجاست تو قلبم !